Archivo de la categoría: en galego

SUBIDA AO ALPE D’HUEZ EN BICI

Guía para ascender en bici ao mítico porto Alpe d’Huez

Subida al Alpe d'Huez
Subida ao Alpe d’Huez

Si prefieres leer enta entrada en castellano pincha en este enlace

Un dos portos máis coñecidos do Tour de Francia nas etapas alpinas é o do Alpe d’Huez. Por iso, na última viaxe por Europa, coma ben aficionado á bicicleta e a subir portos, decidín facer este ascenso. Tendo en conta que nestas viaxes só levo unha bici de montaña (bastante vella e pesada), non teño máis remedio que facer o ascenso con ela. De todos os xeitos, esta guía para subir ao Alpe d’Huez é válida para calquera tipo de bicicleta, xa sexa de «carretera» (o máis habitual), montaña ou eléctrica.

Subida al Alpe d'Huez
Subida ao Alpe d’Huez

O Alpe d’Huez

O Alpe d’Huez está situado na parte occidental dos Alpes, en territorio francés. O porto tal como se sube no Tour de Francia sae desde a localidade de Le Bourg-d’Oisans, no fermoso Val de Oisans, á beira do Río Romanche. Son un total de 13.9 km cos seus famosos 21 «virages», que saen desde unha altitude de 730 m. e, tendo a súa cima a 1840m., fan un desnivel de 1110m.

Subida al Alpe d'Huez
Subida ao Alpe d’Huez

A ascensión do Alpe d’Huez

Saíndo do centro da localidade de Le Bourg-d’Oisans, cruzamos a rotonda coa estrada xeral D1091 que comunica Grenoble con Briançon, e dirixímonos cara a D211 en dirección a La Garde e L’Alpe d’Huez. A poucos metros desta rotonda, na primeira curva á esquerda, veremos o sinal que indica o inicio do porto do Alpe d’Huez.

Inicio ao porto de Alpe d'Huez
Inicio ao porto de Alpe d’Huez

A partir de aquí xa todo o ascenso é bastante duro, con pendentes que xa superan o 10% sen nengún descanso ate a localidade de La Garde, onde hai unhas casas, unha delas cun bar. O ascenso continúa moi duro, pasando por varias «virages» máis, desde onde imos gañando altitude e tendo fermosísimas vistas ao Val de Oisans. Despois de pasar a metade dos km do porto, e antes de chegar ás primeiras viviendas da localidade de Huez, vemos a igrexa de Saint Ferréol.

Saint Ferreol
Saint Ferréol

Aquí, hai unha pequena área de descanso, e mesmo un sitio con ferramentas por se precisamos facer algunha reparación na bicicleta.

Ferramentas na subida ao Alpe d'Huez
Ferramentas na subida ao Alpe d’Huez

A partir deste lugar xa está todo máis humanizado, con máis ambiente urbano que bosque, aínda que o ascenso segue sendo difícil. Xusto ao pasar a localidade de Huez, veremos un cruce que debemos continuar recto se queremos seguir polo mítico ascenso, aínda que as dúas estradas chegan ao mesmo lugar.

Huez
Huez

Desde este lugar, xa son poucos quilómetros ate o final, e xa veremos os edificios da estación de ski de L’Alpe d’Huez onde remata o porto. Estes últimos quilómetros xa non teñen nada de sombra e, xa nos finais, cruza o casco urbano desta estación de ski.

Ultimo km do Alpe d'Huez
Ultimo km do Alpe d’Huez

Ao pasar o centro da mesma, vindo pola Route du Signal, debemos de xirar á dereita pola Avenue de l’Étendard, xusto enfrente do Sphere Bar. Seguimos por esta avenida cruzando recto unha rotonda e, na segunda rotonda, subimos á esquerda pola Avenue du Rif Nel onde veremos o pórtico de metal que sinaliza o final do porto.

Meta do Alpe d'Huez
Meta do Alpe d’Huez

Ao seu carón, veremos unha especie de podio con tres bicicletas onde moitos ciclistas fanse a foto despois deste duro ascenso.

Podium do Alpe d'Huez
Podium do Alpe d’Huez

Guía práctica para a visita ao Alpe d’Huez

· Como chegar.

O inicio da subida está en Le Bourg-d’Oisans, na estrada que une Grenoble con Briançon (D1091). O máis habitual é acceder desde a cidade de Grenoble, que se encontra a 51km por unha estrada convencional (uns 50min de viaxe).

· Onde aloxarse.

En Le Bourg-d’Oisans hai varios lugares onde aloxarse. E mesmo xusto no inicio do porto hai dous camping, aínda que se soen encher en verán. De todos os xeitos, nas localidades próximas hai moitas opcións para durmir, sobre todo na cidade de Grenoble

· Estado da estrada ao Alpe d’Huez e tráfico.

A estrada de subida ao Alpe d’Huez ten moi bo firme e é bastante ancha. O malo é o tráfico que ten, xa que dá acceso aos resorts que hai na montaña, sobre todo en fin de semana e vacacións.

A subida ao Alpe d'Huez ten bastante tráfico
A subida ao Alpe d’Huez ten bastante tráfico

· Sinalización da subida.

A subida a porto está moi ben sinalizada. Cada quilómetro ten a súa sinalización así coma as 21 «virages». Tamén está sinalizado o inicio e o final, este último cun arco estilo «meta». O único que se bota en falta é sinalización ao chegar á estación de ski, xa dentro do último quilómetro, onde mellor seguir as indicacións que escribín antes

· Que facer no alto do Alpe’Huez.

A diferencia de outros portos de montaña, o Alpe d’Huez remata nunha localidade chea de servizos de bares, restaurantes, hoteles,… Ademais, unha vez alí arriba, tamén se poden facer outras rutas ciclistas (con bicis de montaña), polos montes de arredor.

· A mellor época para ir.

Excepto no inverno, que pode haber neve e xeo debido á altitude, calqueira época do ano é boa para ir. No verán, hai días que fai moita calor, así que sería bo evitar as horas centrais do día. Convén mirar tamén a previsión meteorolóxica antes da ascensión, xa que as tormentas son frecuentes sobre todo no verán.

A meta do Alpe d'Huez
A meta do Alpe d’Huez

Ate aquí a guía de ascenso ao Alpe d’Huez. E xa sabedes que, como é habitual neste blogue, se tendes algunha dúbida, ou queredes compartir algunha experiencia ou algún consello sobre a subida a este porto, non dubidedes en escribir un comentario.

VIAXE A SUÍZA EN CARAVANA

Diario dunha viaxe desde Galiza a Suíza en caravana.

Hotel Belvedere Suiza
Antigo Hotel Belvedere Suiza

Si deseas leer esta entrada en castellano, pincha en este enlace

Despois de ir ate Holanda na estrea da caravana hai dous anos, e ao Reino Unido o verán pasado; desta volta decidimos ir ate os Alpes para visitar lugares de montaña.

Camping en Vizille (Alpes franceses)
Camping en Vizille (Alpes franceses)

Ao principio, o noso obxectivo era chegar ate Austria, aínda que coma soe pasar nas nosas viaxes, raramente facemos o que temos previsto e finalmente chegamos a Suíza. Un percorrido que nos levou un total de 40 días que comparto con vos aquí, como é habitual, comentando que lugares visitamos, consellos e, finalmente, os gastos totais da viaxe.

Sauveterre-de-Béarn
Sauveterre-de-Béarn

DESDE GALIZA AOS ALPES FRANCESES

Tendo en conta a saturación da costa peninsular en verán, decidimos ir ate Francia con só unha parada nun camping do interior de Cantabria. O noso primeiro destino xa en territorio francés foi Sauveterre-de-Béarn, fermoso lugar da rexión de Bearn onde pasamos dúas noites.

Salies de Béarn
Salies de Béarn

A nosa seguinte parada de camiño aos Alpes foi en Naucelle, que aproveitamos para visitar o Museo da Mina de Carmaux e o curioso Parque dos Titáns.

Parque dos Titans
Parque dos Titans
Le Puy en Velay
Le Puy en Velay

A seguinte etapa foi xa case directos ate os Alpes, só pasando a noite en Le Puy-en-Velay, onde nos deu tempo a ver a impresionante basílica de Saint Michel d’Aiguilhe.

Val de Oisans
Val de Oisans

UNS DÍAS NOS ALPES FRANCESES

Para ver unha zona dos alpes franceses que non coñeciamos, decidimos buscar un camping preto de Grenoble, na localidade de Vizille. Desde aquí, desplazámonos por diversos lugares da zona como o Val de Oisans, La Mure, Lac de Monteynard, Porto da Croix de Fer e a cidade de Grenoble entre outros, ademais do ascenso en bici ao Alp d’Huez.

Museo da Revolución francesa en Vizille
Museo da Revolución francesa en Vizille
Porto da Cruz de Fer
Porto da Cruz de Fer
Grenoble
Grenoble
Subindo ao Alp d'Huez
Subindo ao Alp d’Huez

XENEBRA E ALPES SUÍZOS

Despois duns días na zona alpina preto de Grenoble, movímonos uns quilómetros cara o Norte para coñecer Xenebra e os arredores. Tendo en conta o caro que é Suíza, estivemos nun camping na localidade francesa de Gex, moi ben situado na beira dos Montes Jura, ao carón de Xenebra e o Lago Leman.

Vista de Xenebra e Lago Leman
Vista de Xenebra e Lago Leman

A verdade é que Xenebra non nos gustou moito, mais foinos moi útil ir ate alí para comprar a viñeta das peaxes das autoestradas suízas, así coma unha tarxeta SIM (Suíza está fora do roaming na telefonía móbil).

Camping en Meiringen
Camping en Meiringen

Continuando a viaxe por Suíza, seguimos cara o interior ate Meiringen, para coñecer a zona do Interlaken e os Alpes centrais suízos. Sen dúbida, é unha das zonas más fermosas da viaxe, con moitísimas paisaxes de montaña, onde fixemos varias rutas de sendeirismo e bici.

Furkapass, Alpes suizos
Furkapass, Alpes suizos
Furkapass, Alpes suizos
Marmota nos Alpes
Sendeirismo nos Alpes suízos
Sendeirismo nos Alpes suízos

Ademais, visitamos un glaciar (Glaciar do Ródano), fervenzas, impresionantes canóns (ríos Aar e Rosenlaui) e mesmo, máis ao Norte, camiño xa da Alemaña, as Fervenzas do Rhin en Schaffhausen.

Glaciar do Ródano
Glaciar do Ródano
Canón do Rio Aar
Canón do Rio Aar
En bici nos Alpes suízos
En bici nos Alpes suízos
Interlaken
Interlaken
Fervenzas do Rhin
Fervenzas do Rhin

SELVA NEGRA E A ALSACIA

Despois de ver as fervenzas do Rhin en Schaffhausen, estivemos un par de noites nun camping na localidade alemana de Waldshut-Tiengen , para visitar de novo (xa estiveramos alí hai uns anos) a Selva Negra. Non puido faltar un paseo en barco polo Lago de Titisee.

Lago Titisee
Lago Titisee

Despois, voltamos cara Francia á Rexión da Alsacia. Desta rexión xa coñecemos os sitios máis turísticos (Colmar, Estrasburgo, Riquewhir, Museo do automobil e tren de Mulhouse,…), polo que voltamos para ver outros lugares. Desta vez, quedamos na cidade amurallada (segundo a estructura defensiva de Vauban) de Neuf-Brisach.

Breisach
Breisach

Ao estar tan preto da fronteira, pódese ir en bici ate Breisach, xa en Alemaña, así coma facer algún paseo en barco polo Rhin (mesmo complementalo cun tren a vapor).

Tren a vapor ao Rhin
Tren a vapor ao Rhin

Na Alsacia, tamén aproveitamos para ver o Campo de Concentración de Natzweiler , así como as Trincheiras da Primeira Guerra Mundial en Hartmannswillerkopf, todo un descubrimento, debido ao seu boísimo estado de conservación.

Campo de Concentración de Natzweiler
Campo de Concentración de Natzweiler
Trincheiras da Primeira Guerra Mundial en Hartmannswillerkopf
Trincheiras da Primeira Guerra Mundial en Hartmannswillerkopf

DE VOLTA A GALIZA CRUZANDO FRANCIA

Coma na viaxe de ida, decidimos cruzar toda Francia con calma, facendo neste caso tres paradas de dúas ou tres noites cada unha delas. A primeira foi en Chalon-sur-Saone, un lugar tranquilo onde fixemos bastantes quilómetros da Vía Verde de Chalon-sur-Saone a Macon.

Via verde preto de Chalon sur Saone
Via verde preto de Chalon sur Saone

A seguinte parada foi na Dordoña, nun camping en Meyronne, á beira do Río Dordoña. Neste lugar, cheo de sitios ben turísticos, e por conseguinte saturado de turismo, escollimos visitar unha cova con pinturas rupestres (Pech Merle), así coma o Tren Turístico do Alto Quercy.

Tren turístico do Alto Quercy
Tren turístico do Alto Quercy

A última parada no territorio francés foi preto de Dax, onde deixamos a caravana para ir pasar polo menos un día de praia nas Landas francesas. Aquí puidemos ver os impresionantes restos do Búnquer da Segunda Guerra Mundial de Capbreton.

Capbreton
Capbreton

Para facer a volta máis escalonada, xa en territorio peninsular, rematamos a viaxe parando tres días en Xixón, desde onde aproveitamos para facer a Senda do Oso e a visita aos museos mineiros do MUMI e o Ecomuseo Valle de Samuño no Centro de Asturias.

Senda do Oso
Senda do Oso

Con isto, acaba a nosa viaxe de 40 días en caravana, onde fixemos máis de 6300 km en coche, 250 km en bici, así como moitas visitas a museos, patrimonio, rutas de sendeirismo, etc… Outra viaxe onde gozamos enormemente da caravana e da natureza.

Camping en Francia
Camping en Francia

RESUMO DE GASTOS

O total de gastos incluíndo absolutamente todo (combustble, comida, campings, entradas,…) para dous adultos e un neno de 6 anos foron de 4368,52 euros nunha viaxe de 40 días (a media de cambio do franco suízo foi de 1,0664 euros 1 franco suízo).

Campings: (precio por día)

Molino de Cabuérniga (Cabuérniga, Cantabria): 44€
Camping du Gave (Sauveterre-de-Béarn): 24,01€
Camping le Lac de Bonnefin (Naucelle): 37,5€
Camping d’Audient (Brives-Charensac): 32,2€
Camping Bois de Cornage (Vizille): 36,1€
Camping Colombiere (Neydens): 83€ (inclúe entrada parque acuático)
Camping Les Genetes (Gex): 29€
Alpencamping Meiringen (Meiringen): 61 CHF (65,1€)
Schlüchttel Naturcamping (Waldshut-Tiengen): 46€
Camping Vauban (Neuf-Brisach): 30,44€
Camping du Pont (Chalon-sur-Saone): 32€
Camping la Plage (Meyronne): 33€
Camping les Jardins de l’Adour (St Vicent de Paul): 30,58€
Camping Deva (Xixón): 45€

Suíza en coche
Suíza en coche

Ate aquí o diario da viaxe ate suíza con caravana. Agardo que vos gustase e, como é habitual neste blogue, se tedes algunha dúbida, ou se queredes deixar algún consello máis, non dubidedes en escribir un comentario.

Bosque na Alsacia
Bosque na Alsacia

CONDUCIR UN COCHE HÍBRIDO CON CARAVANA

A nosa experiencia despois de percorrer case 10000 km nun Toyota Corolla híbrido con caravana

Toyota Corolla caravana
Toyota Corolla híbrido con caravana

Si deseas leer esta entrada en castellano pincha en este enlace.

Despois de case 10.000 km viaxando con caravana, conto aquí a nosa experiencia de como é moverse nun coche híbrido con ela, xa que apenas encontrei información ao respecto antes de mercar o coche. Ademais, durante as viaxes xa me teñen preguntado xente ao respecto, tendo en conta que cada vez é máis frecuente este tipo de vehículos.

Toyota Corolla caravana
Toyota Corolla híbrido con caravana nunha área de servizo francesa

O vehículo:

O coche é un Toyota Corolla híbrido con motor de 180 CV, matriculado en xullo de 2021. O principal problema que en principio ten este coche (e que xa coñecía cando o merquei), é que o peso máximo autorizado para remolcar é de 750kg, o que limita moitísimo a caravana a remolcar, xa que cada vez se fan menos caravanas con menos de ese peso.

Adria Aviva 360DK
Adria Aviva 360DK

A caravana:

Buscar unha caravana de menos de 750kg non é doado, especialmente se queres unha nova ou con pouco uso. Así que nos decantamos por unha das poucas opcións que había nese momento: a Adria Aviva 360DK. É unha caravana de 2 ambientes, con 4 prazas para durmir e con baño. Temos que recoñecer que tivemos moita sorte, xa que a compramos nova e ben de prezo, xusto antes de que se deixara de vender con MMA inferior a 750kg.

Toyota Corolla con Caravana en A Garda
Toyota Corolla con Caravana en A Garda

Hai suficiente potencia para tirar da caravana?

Tendo en conta que o peso máximo que pode remolcar este vehículo está moi próximo ao peso máximo da caravana, podería parecer que este coche vai algo xusto de potencia. Aínda que ese era un dos meus temores cando comprei o coche e a caravana, desapareceu completamente cando empecei a facer os primeiros quilómetros con ela enganchada.

Cámping en Asturias
Cámping en Asturias

O coche tira perfectamente de ela mesmo en costas de moita pendente e outras situacións desfavorables como forte vento en contra, polo que non hai en absoluto ningún problema de potencia. O motor revoluciónase máis nas costas arriba e nas aceleracións, algo lóxico debido ao peso extra, mais responde moi ben. Iso si, isto non creo que fose igual co motor de 120CV, xa que eses cabalos de menos si que se poden notar en pendentes moi pronunciadas. (se alguén ten este modelo con esta potencia e leva unha caravana, anímolle a escribir un comentario explicando como vai nestas situacións).

Toyota Corolla con Caravana en A Garda
Toyota Corolla con Caravana en A Garda

Como responde nos descensos pronunciados?

Outro medo que tiña eu é como respondería nos descensos este modelo, xa que este Toyota Corolla híbrido non ten caixa de cambios, e así non podería axudar á retención nas baixadas. Neste aspecto, tamén non vin problema nos descensos que teño feito, algún deles bastante importante. Conducindo coa palanca en D (100% automático), o motor térmico e eléctrico fan a retención perfectamente de forma automática. De todos os xeitos, se se quere aumentar a retención nalgunha situación, non hai máis que poñer a palanca na posición de manual e reducir relacións, así irá aumentando a retención do motor.

A caravana co avancé
A caravana co avancé

Consumo e autonomía

Se falamos de consumo, hai que dicir que evidentemente aumenta bastante, debido ao peso extra e a mala aerodinámica da caravana. De todos os xeitos, non me parece un exceso de combustible esaxerado. En estradas convencionais, teño feito consumos medios normalmente entre os 7,5 litros e 9 litros aos 100km, dependendo do vento e a orografía. En autopista como é lóxico o consumo é maior (eu nunca supero os 90km/h), así que de media estaría entre os 9 e os 15 litros por 100km, este último con situacións de vento forte en contra e certas pendentes. Tendo en conta o que aumentan os consumos en todos os vehículos tirar cunha caravana, non me parece un consumo alto.

En ruta
En ruta

Outro tema é a autonomía. O depoósito de combustible de só 45 litros fai que se o consumo excede dos 10 litros de media, sobre todo en autopista con vento, haxa que facer paradas frecuentes nas gasolineiras. Por esta razón, aos que coma min non lles guste nada circular co depósito preto da reserva, terán que parar a poñer gasolina mesmo antes de facer 200km, cousa que pode ser un pouco molesta á hora de viaxar.

A caravana en inverno
A caravana en inverno

Conclusión:

Polo tanto, este híbrido coa caravana é unha excelente opción en xeral, sen problemas de potencia, retención en costas e consumo. O único «pero» é a autonomía, que está limitada pola capacidade do seu depósito de combustible. Polo demais, todo perfecto.

Camping en Gandía
Camping en Gandía

E como é habitual neste blogue, se tedes algunha dúbida ou se queredes deixar un consello máis, non dubidedes en escribir un comentario,

Se queres ver o diario da viaxe por Europa con esta caravana, pincha neste enlace.

VIAJE POR EUROPA EN CARAVANA

Caravana vienne

Diario de viaje de 49 por Europa en caravana

cámping Cataluña

Se prefires ler esta entrada en galego pincha neste enlace

Ya llevamos unos cuantos años haciendo viajes en coche por Europa. La novedad, esta vez, es que decidimos comprar una caravana, con el objetivo de no tener que depender de los alojamientos en temporada alta, ahorrar costes y, sobre todo, hacer el viaje más llevadero para nuestro hijo Xaquín, que ya tiene cuatro años. Comparto aquí como fue este viaje, nuestra primera vez en caravana, por varios países europeos; indicando también, como es de costumbre en este blog, diversos consejos y el gasto del viaje.

Los primeros días: De Galicia a Girona

Salimos de Galicia sin caravana, ya que la teníamos encargada desde hace unos meses en el concesionario de Girona Ormar Caravan. Por esa razón, llevábamos el coche cargado hasta los topes de todo lo necesario para todos los días que nos quedaban por delante: ropa, sábanas, material de cocina, las bicicletas, mesas y sillas de camping,… Decidimos hacer esta primera etapa en tres días, para que no se le hiciera muy pesado a Xaquín, parando por ejemplo en Zaragoza y Girona .

Palacio de la aljafería Zaragoza
Palacio de la aljafería Zaragoza
Girona
Girona

El contacto con la caravana.

Ya en Girona, quedamos con el encargado del concesionario de la caravana a primera hora de la mañana, para que nos explicara bien como era el funcionamiento de la misma. Nosotros, aunque sí teníamos algo de experiencia alquilando autocaravanas, esta era nuestro primer contacto con el mundo de la caravana, por lo que pensamos que era bueno dedicarle tiempo a conocer bien su funcionamiento. La verdad es que, salvo lo que es lo enganche el vehículo, el funcionamiento general lo vimos muy parecido.

Lo más complicado vino después, cuando comenzamos a circular con la caravana por carretera, ya que la conducción es completamente diferente. De todas formas, este primer día, escogimos un camping cerca en Sant Pere Pescador, para no andar muchos kilómetros e irnos acostumbrando a ella poco a poco. De paso, aprovechamos para conocer un poco el Parc Natural de l’Emporda.

Parc Natural de l'Emporda
Parc Natural de l’Emporda
Cámping en Sant Pere Pescador
Cámping en Sant Pere Pescador

Los primeros kilómetros en Francia.

Después de un par de días en Sant Pere Pescador, salimos hacia Francia con el objetivo de hacer kilómetros al Norte. La primera parada fue Gallargues-le-Montueux, un pueblo muy tranquilo rodeado de campos de lavanda. Este primero trayecto largo con la caravana lo llevé bastante bien, aunque había mucho viento en la A9 entre Narbona y Montpelier.

Gallargues-le-Montueux
Gallargues-le-Montueux

Al día siguiente llegamos hasta un camping cerca de Vienne, no muy lejos de Lyon. Aquí, escogimos estar dos noches, para ver bien sobre todo las ruinas romanas de Vienne.

Vienne
Vienne
Vienne
Vienne

Continuando en Francia, y tras hacer una parada en el lugar de Ranchot, pasamos unos días en la Alsacia, muy cerca de la frontera con Alemania, Desde aquí hicimos una excursión a Basilia (Suiza) y otra la Mulhouse (para ver el museo del ferrocarril y el automóvil).

Basilea
Basilea
Museo do tren e do automóbil del Mulhouse
Museo do tren e do automóbil del Mulhouse

Alemania: al lado de los ríos Neckar y Rhin.

Dejamos la Alsacia francesa y seguimos hacia Alemania hasta la hermosa localidad de Neckargemünd, donde nos quedamos en un camping al lado del Río Neckar.

Río Neckar
Río Neckar

Aquí, aprovechamos para conocer Heidelberg, ciudad donde nunca paramos en otros viajes.

Heidelberg
Heidelberg

Después, continuamos más al Norte hasta Braubach, donde llegamos a otro camping también al lado de un río, en este caso el Rhin.

Río Rhin
Río Rhin

En este hermoso lugar, pasamos 5 días visitando muchos lugares cerca de los ríos Rhin y Mosela (Bacharach, Coblenza, Cochem, Ehremburg,…). La verdad es que estos lugares valen la pena para pasar unos días, aunque sea en medio de una fuerte ola de calor, como fue en nuestro caso.

Castelo de Ehremburg
Castillo de Ehremburg
Bacharach
Bacharach
Cochem
Cochem
Cruzando o Rhin en ferry
Cruzando el Rhin en ferry

Alemania: Parque Nacional de Eifel.

De lugares al lado del río, donde hacía mucho calor en esos días, cambiamos hacia la montaña, concretamente en el Parque Nacional de Eifel. Es un buen sitio para huir de las altas temperaturas al estar más al Norte y tener más altitud y bosques. Además, no es un lugar con demasiada saturación turística. Aquí, aprovechamos para dar algún paseo por el parque nacional, ver los paisajes , así como conocer el Ordensburg Vogelsang, un edificio que fue construido por los nazis como lugar de entrenamiento militar.

Parque Nacional de Eifel
Parque Nacional de Eifel
En bici polo Parque Nacional de Eifel
En bici por el Parque Nacional de Eifel
Ordensburg Vogelsang
Ordensburg Vogelsang
Ordensburg Vogelsang
Ordensburg Vogelsang

Holanda: Utrecht y Zelandia

Teníamos muchas ganas de llegar a Holanda. Primero, por ser un país de gran tradición en el uso de la caravana. Segundo, por ser también bien conocido por su infraestructura ciclista. Decidimos estar unos días en Utrecht, ya que queda bastante céntrico y nos permite ir a lugares bastante cerca como Amsterdam, que la recorrimos en bicicleta.

Utrecht
Utrecht
Cámping en Utrech
Cámping en Utrech
Amsterdam
Amsterdam

Después de Utrecht, escogimos cambiar a un lugar en la costa, concretamente en Zelandia, en un camping muy tranquilo cerca de Tholen. En esta zona, disfrutamos de las hermosas playas del Atlántico, aunque no vimos ninguna de las frecuentes focas que visitan la zona.

Praias de Zelandia
Playas de Zelandia
Cámping en Zelandia
Cámping en Zelandia
Westkapelle
Westkapelle

También aprovechamos para ver el Watersnood Museum y conocer toda la infraestructura de diques que tienen para mantener gran parte del País bajo el nivel del mar, así como protegerlo de los fuertes temporales del invierno. La verdad es que pasar estos días en Holanda con las bicis y la caravana fue un auténtico placer.

Zierikzee
Zierikzee
En bici polos diques de Zelandia
En bici por los diques de Zelandia

Bélgica.

No estuvimos demasiados días en Bélgica, solo lo suficiente para ver tres lugares que teníamos ganas de conocer y en los que nunca habíamos estado antes. Primero, el Autoworld de Bruselas, dada nuestra afición al mundo del motor. Después, el Fort Breendonk, un fuerte usado como campo de prisioneros por el ejército alemán durante la Segunda Guerra Mundial.

Fort Breendonk
Fort Breendonk

Por último, la ciudad de Malinas, una de las ciudades turísticas belgas que nos quedaba por ver después de Brujas, Gante y Bruselas.

Malinas
Malinas

El Norte de Francia.

La poca distancia de la frontera belga, nuestra primera parada de vuelta en Francia fue la localidad de Péronne. Aquí estuvimos tres días, para visitar una amplia zona del Somme, de mucha importancia histórica debido a los combates que se desonvolveron aquí durante la primera Guerra Mundial. En este lugar se pueden visitar restos de trincheras, cráteres de bombas,… así como también museos, como el Historial de la Grande Guerra de Péronne o el Museo Somme 1916 de Albert.

Historial da Grande Guerra de Péronne
Historial de la Grande Guerra de Péronne
Cráter da Primeira Guerra Mundial
Cráter de la Primera Guerra Mundial
Trincheira da Primeira Guerra Mundial
Trinchera de la Primera Guerra Mundial

Además, cerca está la ciudad de Amiens, donde es obligatorio visitar su catedral gótica.

Catedral de Amiens
Catedral de Amiens
Amiens
Amiens

En Somme, también es una buena opción subir al tren turístico Petit Train de la Haute Somme, a veces con locomotora de vapor.

Petit Train de la Haute Somme
Petit Train de la Haute Somme

Algo más al Sur, hicimos una parada para ver otra hermosa ciudad, también con una catedral gótica: Rouen.

Catedral de Rouen
Catedral de Rouen

A Bretaña.

Para nosotros, la Bretaña es cómo estar en casa. Ya la hemos visitado en muchas ocasiones y pienso que la conocemos bastante bien. Nos gusta mucho su gastronomía (galettes, crepes, kouign-amann,…), las playas, los megalitos,… Por eso, decidimos parar aquí unos cuantos días, gran parte de ellos bajo una fuerte ola de calor, Aprovechamos para visitar algunos lugares (muchos de ellos ya los conocíamos de antes) como Sant Malo, Mont Saint Michel, Dinan, Combourg…o sus playas, donde se puede ver a simple vista subir y bajar la marea.

Saint Malo
Saint Malo
Mont Saint Michel
Mont Saint Michel
Combourg
Combourg
Menhir du Champ Dolent
Menhir du Champ Dolent

De camino al Sur.


Continuando por Francia cara el Sur hicimos dos paradas: la primera, cerca de Niort, para conocer el hermoso Parque Natural du Marais Poitevin, todo un descubrimiento en esta zona.

Parque Natural du Marais Poitevin
Parque Natural du Marais Poitevin

La segunda, en las Landas, para pasar unos días en las interminables playas del Atlántico, rodeada de inmensos pinares.

Praia das Landas
Playa de las Landas
Resto dun naufraxio nas Landas
Resto de un naufragio en las Landas

La vuelta a casa.

En los últimos días del viaje, hicimos cuatro paradas con el objetivo de hacer más escalonada la vuelta a casa. La primera parada fue en Sumbilla, donde venimos las cuevas próximas de Zugarramundi y Urdax.

Zugarramundi
Zugarramundi

Las siguientes fueron las tres en Asturias: Colombres, Candás y Castropol, todos hermosos lugares cerca de la costa.

Colombres
Colombres
Cámping en Candás
Cámping en Candás

Tras una vuelta relajada y escalonada, finalizamos el viaje después de 49 días en caravana, más otros tres para ir a buscarla ate Girona. En total 52 días,en los que hicimos 7511.5 km en coche y 436 en bicicleta, que fueron una experiencia completamente nueva para nosotros, y de la que disfrutamos más de lo que esperábamos.

Cámping á beira do Rhin
Cámping a orillas del Rhin

Gastos.

Total gastos del viaje, incluyendo absolutamente todo (campings, gasolina, peajes, comidas, cafés, bebidas, supermercados,….) en 52 días (teniendo en cuenta los 3 días de viaje a mayores para ir hasta Girona a por la caravana) para 2 adultos y un niño de 4 años: 6109.73 €, una media de 117.5 € por día.

Cámping en Colombres
Cámping en Colombres

Hasta aquí el diario de viaje de nuestro primer contacto con la caravana. Espero que os gustase y, como es habitual en este blog, se tenéis alguna duda o si queréis dejar algún consejo más, no dudéis en escribir un comentario.

Viaxe por Europa en Caravana

Caravana vienne

Diario de viaxe de 49 días por Europa en caravana

cámping Cataluña

Si prefieres leer esta entrada en castellano pincha aquí

Xa levamos uns cantos anos facendo viaxes en coche por Europa. A novidade, esta vez, é que decidimos comprar unha caravana, co obxectivo de non ter que depender dos aloxamentos en tempada alta, aforrar costes e, sobre todo, facer a viaxe máis levadeira para o noso fillo Xaquín, que xa ten catro anos. Comparto aquí como foi esta viaxe, a nosa primeira vez en caravana, por varios países europeos; indicando tamén, como é de costume neste blog, diversos consellos e o gasto da viaxe.

Os primeiros días: De Galiza a Girona

Saímos de Galiza sen caravana, xa que a tiñamos encargada desde hai uns meses no concesionario de Girona Ormar Caravan. Por esa razón, levabamos o coche cargado ate os topes de todo o necesario para todos os días que nos quedaban por diante: roupa, sábanas, material de cociña, as bicicletas, mesas e cadeiras de cámping,… Decidimos facer esta primeira etapa en tres días, para que non se lle fixese moi pesado a Xaquín, parando por exemplo en Zaragoza e Girona .

Palacio de la aljafería Zaragoza
Palacio de la aljafería Zaragoza
Girona
Girona

O contacto coa caravana.

Xa en Girona, quedamos co encargado do concesionario da caravana á primeira hora da mañá, para que nos explicase ben como era o funcionamento da mesma. Nós, aínda que si tiñamos algo de experiencia alugando autocaravanas, esta era o noso primeiro contacto co mundo da caravana, polo que pensamos que era bo dedicarlle tempo a coñecer ben o seu funcionamento.

A verdade é que, salvo o que é o enganche o vehículo, o funcionamento xeral pareceunos moi parecido. O máis complicado veu despois, cando comenzamos a circular coa caravana pola estrada, xa que a conducción é completamente diferente. De todos os xeitos, este primeiro día, escollimos un cámping preto en Sant Pere Pescador, para non andar moitos quilómetros e irnos acostumando a ela pouco a pouco. De paso, aproveitamos para coñecer un pouco o Parc Naturalde l’Emporda.

Parc Natural de l'Emporda
Parc Natural de l’Emporda
Cámping en Sant Pere Pescador
Cámping en Sant Pere Pescador

Os primeiros quilómetros en Francia.

Despois dun par de días en Sant Pere Pescador, saímos cara Francia co obxectivo de facer quilómetros ao Norte. A primeira parada foi Gallargues-le-Montueux, un pobo moi tranquilo rodeado de campos de lavanda. Este primeiro traxecto longo coa caravana leveino bastante ben, aínda que había moito vento na A9 entre Narbona e Montpelier.

Gallargues-le-Montueux
Gallargues-le-Montueux

Ao día seguinte chegamos ate un cámping preto de Vienne, non moi lonxe de Lyon. Aquí, escollimos estar dúas noites, para ver ben sobre todo as ruinas romanas de Vienne.

Vienne
Vienne
Vienne
Vienne

Continuando en Francia, e tras facer unha parada no lugar de Ranchot, pasamos uns días na Alsacia, moi preto da fronteira con Alemaña, Desde aquí fixemos unha excursión a Basilia (Suíza) e outra a Mulhouse (para ver o museo do ferrocarril e o automóbil).

Basilea
Basilea
Museo do tren e do automóbil del Mulhouse
Museo do tren e do automóbil del Mulhouse

Alemaña: á beira dos ríos Neckar e Rhin.

Deixamos a Alsacia francesa e seguimos cara Alemaña ate a fermosa localidade de Neckargemünd, onde nos quedamos nun cámping ao carón do Río Neckar.

Río Neckar
Río Neckar

Aquí, aproveitamos para coñecer Heidelberg, cidade onde nunca paramos noutras viaxes.

Heidelberg
Heidelberg

Despois, continuamos máis ao Norte ate Braubach, onde chegamos a outro cámping tamén á beira dun río, neste caso o Rhin.

Río Rhin
Río Rhin

Neste fermoso lugar, pasamos 5 días visitando moitos lugares ao carón dos ríos Rhin e Mosela (Bacharach, Coblenza, Cochem, Ehremburg,…). A verdade é que estos lugares pagan ben a pena para pasar uns días, ainda que sexa en medio dunha forte onda de calor coma foi no noso caso.

Castelo de Ehremburg
Castelo de Ehremburg
Bacharach
Bacharach
Cochem
Cochem
Cruzando o Rhin en ferry
Cruzando o Rhin en ferry

Alemaña: Parque Nacional de Eifel.

De lugares á beira do río, onde facía moita calor neses días, cambiamos cara á montaña, concretamente no Parque Nacional de Eifel. É un bo sitio para fuxir das altas temperaturas ao estar máis ao Norte e ter maís altitude e bosques. Ademais, non é un lugar con demasiada saturación turística. Aquí, aproveitamos para dar algún paseo polo parque nacional, ver as paisaxes , así como coñecer o Ordensburg Vogelsang, un edificio que foi construído polos nazis como lugar de adestramento militar.

Parque Nacional de Eifel
Parque Nacional de Eifel
En bici polo Parque Nacional de Eifel
En bici polo Parque Nacional de Eifel
Ordensburg Vogelsang
Ordensburg Vogelsang
Ordensburg Vogelsang
Ordensburg Vogelsang

Holanda: Utrecht e Zelandia

Tiñamos moitas ganas de chegar a Holanda. Primeiro, por ser un país de gran tradición no uso da caravana. Segundo, por ser tamén ben coñecido pola súa infraestructura ciclista. Decidimos estar uns días en Utrecht, xa que queda bastante céntrico e nos permite ir a lugares bastante preto como Amsterdam, que a percorrimos en bicicleta.

Utrecht
Utrecht
Cámping en Utrech
Cámping en Utrech
Amsterdam
Amsterdam

Despois de Utrecht, escollimos cambiar a un lugar na costa, concretamente en Zelandia, nun cámping moi tranquilo preto de Tholen. Nesta zona, gozamos das fermosas praias do Atlántico, aínda que non vimos ningunha das frecuentes focas que visitan a zona.

Praias de Zelandia
Praias de Zelandia
Cámping en Zelandia
Cámping en Zelandia
Westkapelle
Westkapelle

Tamén aproveitamos para ver o Watersnood Museum e coñecer toda a infraestructura de diques que teñen para manter gran parte do País baixo o nivel do mar, así como protexelo dos fortes temporais do inverno. A verdade é que pasar estes días en Holanda coas bicis e a caravana foi un auténtico placer.

Zierikzee
Zierikzee
En bici polos diques de Zelandia
En bici polos diques de Zelandia

Bélxica.

Non estivemos demasiados días en Bélxica, só o suficiente para ver tres lugares que tiñamos gañas de coñecer e que nunca estiveramos antes. Primeiro, o Autoworld de Bruselas, dada a nosa afición ao mundo do motor. Despois, o Fort Breendonk, un forte usado como campo de prisioneiros polo exército alemán durante a Segunda Guerra Mundial.

Fort Breendonk
Fort Breendonk

Por último, a cidade de Malinas, unha das cidades turísticas belgas que nos quedaba por ver despois de Bruxas, Gante e Bruselas.

Malinas
Malinas

O Norte de Francia.

A pouca distancia da fronteira belga, a nosa primeira parada de volta en Francia foi a localidade de Péronne. Aquí estivemos tres días, para visitar unha ampla zona do Somme, de moita importancia histórica debido aos combates que se desonvolveron aquí durante a primeira Guerra Mundial. Neste lugar se poden visitar restos de trincheiras, cráteres de bombas,… así coma tamén museos, coma o Historial da Grande Guerra de Péronne ou o Museo somme 1916 de Albert.

Historial da Grande Guerra de Péronne
Historial da Grande Guerra de Péronne
Cráter da Primeira Guerra Mundial
Cráter da Primeira Guerra Mundial
Trincheira da Primeira Guerra Mundial
Trincheira da Primeira Guerra Mundial

Ademais, preto está a cidade de Amiens, onde é obrigatorio visitar a súa catedral gótica.

Catedral de Amiens
Catedral de Amiens
Amiens
Amiens

En somme, tamén é unha boa opción subir ao tren turístico Petit Train de la Haute Somme, ás veces con locomotora de vapor.

Petit Train de la Haute Somme
Petit Train de la Haute Somme

Algo máis ao Sur, fixemos unha parada para ver outra fermosa cidade, tamén con unha catedral gótica: Rouen.

Catedral de Rouen
Catedral de Rouen

A Bretaña.

Para nós, a Bretaña é como estar na casa. Xa a temos visitado en moitas ocasións e penso que a coñecemos bastante ben. Gústanos moito a súa gastronomía (galettes, crepes, kouign-amann,…), as praias, os megalitos,… Por iso, decidimos parar aquí uns cantos días, gran parte deles baixo unha forte onda de calor, Aproveitamos para visitar algúns lugares (moitos deles xa coñecíamos de antes) como Sant Malo, Mont Saint Michel, Dinan, Combourg…ou as súas praias, onde se pode ver a simple vista subir e baixar a marea.

Saint Malo
Saint Malo
Mont Saint Michel
Mont Saint Michel
Combourg
Combourg
Menhir du Champ Dolent
Menhir du Champ Dolent

De camiño ao Sur.

Continuando por Francia cara o Sur fixemos dúas paradas: a primeira, preto de Niort, para coñecer o fermoso Parque Natural du Marais Poitevin, todo un descobremento nesta zona.

Parque Natural du Marais Poitevin
Parque Natural du Marais Poitevin

A segunda, nas Landas, para pasar uns días nas interminables praias do Atlántico, rodeada de inmensos pinares.

Praia das Landas
Praia das Landas
Resto dun naufraxio nas Landas
Resto dun naufraxio nas Landas

A volta a casa.

Nos últimos días da viaxe, fixemos catro paradas co obxectivo de facer máis escalonada a volta a casa. A primeira parada foi en Sumbilla, onde vimos as covas próximas de Zugarramundi e Urdax.

Zugarramundi
Zugarramundi

As seguintes foron as tres en Asturies: Colombres, Candás e Castropol, todos fermosos lugares preto da costa.

Colombres
Colombres
Cámping en Candás
Cámping en Candás

Tras unha volta relaxada e escalonada, rematamos a viaxe despois de 49 días en caravana, máis outros tres para ir a buscala ate Girona. En total 52 días,nos que fixemos 7511.5km en coche e 436 en bicicleta, que foron unha experiencia completamente nova para nós, e da que gozamos máis do que esperabamos.

Cámping á beira do Rhin
Cámping á beira do Rhin

Gastos.

Total gastos da viaxe, incluíndo absolutamente todo (cámpings, gasolina, peaxes, comidas, cafés, bebidas, supermercados,….) en 52 días (tendo en conta os 3 días de viaxe a maiores para ir ate Girona a pola caravana) para 2 adultos e un neno de 4 anos: 6109.73 €, unha media de 117.5 € por día.

Cámping en Colombres
Cámping en Colombres

Ate aquí o diario da viaxe do noso primeiro contacto coa caravana. Espero que vos gustase e, como é habitual neste blogue, se tendes algunha dúbida ou se queredes deixar algún consello máis, non dubidedes en escribir un comentario.

A FERVENZA DA TOXA E O MOSTEIRO DE CARBOEIRO

Guía da visita á Fervenza da Toxa e ao Mosteiro de Carboeiro

Fervenza de A Toxa
Fervenza da Toxa

A Fervenza da Toxa e o Mosteiro de Carboeiro son dous grandes atractivos turísticos do Concello de Silleda. Situados un do outro a pouco máis que 6 quilómetros, son dous destinos que ben merecen unha visita.

Portada Oeste do Mosteiro de Carboeiro
Portada Oeste do Mosteiro de Carboeiro

Se empezamos pola Fervenza, a mellor forma de chegar até ela é desde Bandeira, seguindo a estrada PO-204 en dirección Merza – Vila de Cruces. Ao pouco de pasar Bandeira, xa a veremos indicada, e non hai máis que virar á dereita e seguir as indicacións.

Aparcamento para visitar a Fervenza da Toxa
Aparcamento para visitar a Fervenza da Toxa

Chegaremos a un amplo aparcamento onde deixaremos o noso vehículo, e despois continuaremos andando por unha ruta perfectamente sinalizada.

Aquí empeza a ruta camiñando
Aquí empeza a ruta camiñando

A ruta a pé é duns dous quilómetros, ainda que ten bastante pendente. Penso que non é difícil para unha persona cun mínimo de forma física.

O camiño ten bastante sombra
O camiño ten bastante sombra

Pódese facer perfectamente con nenos, de feito, nós a fixemos cun neno de 2 anos e medio que foi andando sen problemas, mais penso que tamén podería ir un carriño de roda grande.

Neste punto hai un desvío ao miradoiro
Neste punto hai un desvío ao miradoiro

Ao pouco de empezar a ruta, antes de comenzar a dura baixada, veremos un indicador que, se nos desviamos á dereita, nos leva até un espléndido miradoiro, non só da fervenza, tamén do Val do Río Deza.

Miradoiro da Fervenza do Toxa
Miradoiro da Fervenza da Toxa

Despois voltaremos ao camiño anterior para comenzar o descenso á fervenza. É un camiño que, a pesar da pendente, é bastante agradable, xa que vai case sempre á sombra de moitas especies frondosas, entre as que destacan o carballo e a sobreira.

Camiño de descenso á fervenza
Camiño de descenso á fervenza

E despois de algo menos de dous quilómetros de descenso chegaremos á fermosa Fervenza da Toxa, para min unha das máis fermosas do País. A súa maxestuidade dependerá, como é lóxico, do caudal do Río Toxa nesa época do ano, polo que as mellores épocas para visitala son nas máis chuviosas.

A Fervenza do Río Toxa
Fervenza de A Toxa

Sería imperdoable visitar a Fervenza da Toxa e deixar de lado o Mosteiro de Carboeiro. De feito, mesmo se pode combinar cunha ruta de sendeirismo que une estos dous lugares.

Ruta andando ate Carboeiro
Ruta andando ate Carboeiro

Nós, como levabamos un neno moi pequeno, continuamos ate Carboeiro por estrada no noso vehículo. É dificil perderse, xa que está ben sinalizado. Saíndo do aparcamento da fervenza, e voltando á PO-204 en dirección Bandeira, veremos ao pouco un sinal que nos fará virar á esquerda.

Mosteiro de Carboeiro
Mosteiro de Carboeiro

Non hai máis que seguir a sinalización para, tras uns 6 quilómetros, chegar ao Mosteiro de Carboeiro. Alí si que se pode estacionar xusto ao carón do mosteiro.

Mosteiro de Carboeiro
Mosteiro de Carboeiro

O primeiro que faremos ao chegar será visitar o mosteiro, sempre e cando esté aberto.

Mosteiro de Carboeiro
Mosteiro de Carboeiro

Despois, recomendo pasear polos arredores, xa que atractivos non lle faltan.

Ruta botánica en Carboeiro
Ruta botánica en Carboeiro

Hai unha senda botánica que se pode facer nuns minutos, que nos levará por unha fermosa fraga onde veremos un pombal e un muíño.

Muíño do Convento
Muíño do Convento

Ademais, se tomamos un camiño que sae xusto á chegada ao mosteiro á esquerda, iremos por un sendeiro polo que cruzaremos o Río Deza por unha ponte medieval.

Ponte sobre o Río Deza
Ponte sobre o Río Deza

Pois isto é todo! Espero que esta pequena guía vos sexa útil e que vos guste esta ruta polo menos tanto coma a min. E xa sabedes que, como é habitual neste blogue, se tendes algunha dúbida, ou queredes deixar aquí algún consello máis, non dubidedes en escribir un comentario.

RUTA POLA COSTA NORTE GALEGA

Ruta en coche ou moto desde Ribadeo a Coruña pola costa norte galega

(Si prefieres leer esta ruta en castellano pincha aquí)

Costa Norte galega

Xa sexa para gozar de praias a temperaturas suaves no verán, para contemplar belas paisaxes ou polo seu patrimonio, comparto convosco esta ruta que se pode facer con calma en, como mínimo, uns cinco días

Comenzando la ruta en Ribadeo
Comenzando a ruta en Ribadeo

A RUTA

Desde Ribadeo a San Cibrao

Ribadeo – Rinlo – Praia das Catedrais – Foz – Burela – Sargadelos – San Cibrao

Empezamos a ruta en Ribadeo, a primeira localidade que nos atopamos tras cruzar a ponte da A8 desde Asturias. En Ribadeo, podemos ver algún edificio modernista no centro, así como baixar ate o porto para pasear ou comer nos seus restaurantes.

Illa Pancha, Ribadeo
Illa Pancha, Ribadeo

Se saímos pola pequena estrada que bordea a costa, pola coñecida Estrada do Faro, chegaremos ate o faro da Illa Pancha, tras pasar xunto os restos do antigo Forte de San Damián.

Rinlo
Rinlo

Desde Illa Pancha continuaremos ate Rinlo, un pintoresco pobo de pescadores, onde faremos unha parada antes de visitar un dos lugares máis coñecidos da Mariña e de toda Galicia: A Praia das Catedrais.

Praia das Catedrais
Praia das Catedrais

A Praia das Catedrais é unha parada imprescindible para todo viaxeiro que visite esta zona, e é un lugar que pode chegar a estar saturado en tempada alta, onde se aplican restricións na súa visita. Recomendo vela coa marea baixa e en horas onde non haxa moita xente, xa que así poderemos gozar moito mellor deste lugar.

La Costa de Barreiros en temporal
a Costa de Barreiros en temporal

Desde a Praia das Catedrais podemos continuar pola estrada da costa, xunto a varias praias do municipio de Barreiros que, por desgraza, algunhas están rodeadas de feos bloques de edificios froito dun desenvolvemento urbanístico salvaxe.

Castro junto al mar en Fazouro
Castro xunto o mar en Fazouro

Despois chegaremos a Foz, cunhas praias que pagan a pena; e continuaremos pola N-642 en dirección Burela, facendo antes unha parada en Fazouro, para ver o seu pequeno castro xunto ao mar. Desde Burela temos a opción de tomar a estrada costeira ate San Cibrao, ou seguir pola N-642 desviándonos un pouco para ver Sargadelos, unha fábrica de cerámica tradicional galega (visita gratuíta), moi importante na nosa cultura.

Sargadelos
Sargadelos

E chegamos a San Cibrao, para visitar o Museo do Mar, e dar un paseo ate o seu faro.

Museo do Mar en San Cibrao
Museo do Mar en San Cibrao

Desde San Cibrao a Estaca de Bares

San Cibrao – Punta Roncadoira – Viveiro – O Barqueiro – Estaca de Bares

Desde San Cibrao seguimos a LU-862 directamente ate Viveiro ou, se temos tempo, desviarnos polas pequenas estradas costeiras para contemplar a Punta de Roncadoira ou algunha fermosa praia como a de Area.

El paisaje desde Punta Roncadoira
A paisaxe desde Punta Roncadoira

Viveiro é a localidade costeira da Mariña Lucense que ten o casco antigo mellor conservado. E é que Viveiro foi moi importante xa desde a idade media, con título de cidade desde hai xa varios séculos.

Puerta de Carlos V de Viveiro
Porta de Carlos V de Viveiro

Nela destaca a Porta de Carlos V, así como varios mosteiros e igrexas (aquí celébrase con gran devoción a Semana Santa) e restos da súa antiga muralla.

Viveiro
Viveiro

Tamén ten unha fermosa praia, un expléndido miradoiro desde o Monte San Roque, así como o curioso Bosque de Chavín e a fervenza de Pozo da Ferida.

Pozo da Ferida
Pozo da Ferida

Despois de pasar Viveiro temos a opción de continuar directamente ata O Barqueiro ou seguir polas pequenas estradas costeiras que nos levarán polo Miradoiro da Insua, Praia da Brela, a escarpada Punta do Fuciño do Porco ou a Praia de Xilloi.

Ría do Barqueiro
Ría do Barqueiro

Tras cruzar O Vicedo chegaremos ate a Ría de O Barqueiro, onde desemboca o Río Sor, formando un dos estuarios máis fermosos da Galiza coa preciosa Praia de Arealonga.

Porto de O Barqueiro
Porto de O Barqueiro

Aquí acaba a Provincia de Lugo, e entramos na provincia da Coruña ate a coñecida Estaca de Bares, un dos faros máis famosos de Galicia, pasando polas pintorescas poboacións de O Barqueiro e Bares.

Estaca de Bares
Estaca de Bares

Desde Estaca de Bares a Ferrol

Estaca de Bares – Ortigueira – Cariño – Cabo Ortegal – San Andrés de Teixido – Cedeira – Valdoviño – Ferrol

Desde Estaca de Bares hai que voltar de novo a estrada AC-862, para continuar en dirección a Ortigueira.

Costa de Loiba
Costa de Loiba

Ao longo de esta estrada podemos desviarnos en varias ocasións cara á costa, por exemplo para ver os Cantís de Loiba (onde din que está o banco coas mellores vistas do mundo), ou a vila de Espasante co seu miradoiro de A Vela.

Ría de Ortigueira
Ría de Ortigueira e Ladrido

Ortigueira é moi coñecida polo seu Festival Internacional do Mundo Celta, que se celebra a principios do mes de Xullo, mais tamén pola súa fermosa ría e praias como a de Morouzos.

Cariño na Ría de Ortigueira
Cariño na Ría de Ortigueira

Ao pasar Ortigueira, desviámonos á dereita pola DP-6121 en A Ponte de Mera para, despois de visitar Cariño, chegar ao Cabo Ortegal, un dos lugares máis espectulares do País.

Cabo Ortegal
Cabo Ortegal

Despois do Cabo Ortegal, imos tomar unha estreita estrada (DP-2205) con moitas curvas que nos levará ate San Andrés de Teixido, a través dunhas paisaxes que pagan ben a pena.

San Andrés de Teixido
San Andrés de Teixido

San Andrés de Teixido, a onde vai de morto quen non foi de vivo, é un dos lugares máis coñecidos da Galiza. A visita a este santuario, situado no medio dos Cantís de Vixía de Herbeira, é imprescindible nesta ruta.

San Andrés de Teixido
San Andrés de Teixido

Continuamos pola estrada que nos levará ate Cedeira, vila mariñeira dentro da Ría do mesmo nome, e seguiremos pola AC-566 ate Valdoviño.

Na Ría de Cedeira
Na Ría de Cedeira

Aquí, desviarémonos polas estradas da costa para ver a enorme praia de Valdoviño e os faros da Frouxeira, Prior e Prioriño, así como as Lagoas de Valdoviño e Doniños.

Faro da Frouxeira
Faro da Frouxeira

Chegamos pola estrada costeira DP-3612 a Ferrol, tras pasar o Castelo de San Felipe.

Ría de Ferrol e Fene
Ría de Ferrol e Fene

Desde O Ferrol a Coruña

O Ferrol – Fene – Mugardos – Ares – Redes – Cabanas – Pontedeume – Miño – Betanzos – Sada – Mera – A Coruña

Despois de visitar Ferrol, entramos no conxunto de rías coñecidas como o Golfo Ártabro, composto polas rías de Ferrol – Fene, Pontedeume – Cabanas, Betanzos e A Coruña. Así, continuaremos por Fene ate a vila mariñeira de Mugardos, onde desde o Miradoiro de a Bailadoira hai boas vistas da ría.

Redes
Redes

En Ares, temos unha boa praia mais, se queremos gozar dun fermoso pobo mariñeiro con arquitectura tradicional, debemos parar en Redes, un imprescindible nesta etapa.

Pontedeume desde a Praia de Cabanas
Pontedeume desde a Praia de Cabanas

Se seguimos buscando boas praias, hai unha moi boa en Cabanas e, despois de pasear polo casco antigo de Pontedeume, podemos visitar o Parque Natural das Fragas do Eume ou continuar polas praias de Ber, Perbes e Miño, indo pola estrada da costa (DP-4803).

Fragas do Eume
Fragas do Eume

Se aínda queremos máis praias, debemos seguir cara Sada, tras pasar a de Gandarío. Mais recomendo desviarse un pouco da ruta costeira cara o interior da ría pola N-651, ate a cidade medieval de Betanzos.

Parque do Pasatempo de Betanzos
Parque do Pasatempo de Betanzos

Desde Sada, o mellor é seguir pola estrada da costa AC-163, facendo algún desvío na ruta ate sitios como o pequeno porto de Lorbé ou o Faro de Mera, na Paisaxe Protexida da Costa de Dexo.

Faro de Mera
Faro de Mera

Despois de Mera, aínda veremos boas praias de camiño ao noso destino desta ruta: a cidade de A Coruña.

A Coruña
A Coruña

Aquí acabaremos o noso percorrido, visitando esta importante cidade. Mais a fermosa costa galega non acaba aquí, xa que preto comeza a Costa da Morte, unha ruta que describo neste artigo.

Castelo de San Antón da Coruña
Castelo de San Antón da Coruña

Esta é a miña ruta proposta para coñecer o mellor da costa Norte galega. Como é habitual neste blogue, se tedes algunha dúbida, ou se xa a coñecedes e queredes deixar algunha recomendación máis, non dubidedes en escribir un comentario.

RUTA EN COCHE POLA MARIÑA LUCENSE

Unha ruta en coche ou moto polo mellor da Mariña Lucense

Mariña Lucense
Mariña Lucense

(Si prefieres leer esta entrada en castellano, pincha aquí)

Coñécese a Mariña Lucense como a costa da provincia de Lugo, bañada polas augas do Mar Cantábrico. É unha zona que está en auxe desde o punto de vista turístico, e é que atractivos non lle faltan. Xa sexa para gozar de praias a temperaturas suaves no verán, para contemplar belas paisaxes ou polo seu patrimonio artístico, comparto convosco esta ruta que se pode facer con calma en, como mínimo, dúas ou tres días.

Comenzando la ruta en Ribadeo
Comenzando a ruta en Ribadeo

A RUTA

Desde Ribadeo a San Cibrao

Ribadeo – Rinlo – Praia das Catedrais – Foz – Burela – Sargadelos – San Cibrao.

Empezamos a ruta en Ribadeo, a primeira localidade que nos atopamos tras cruzar a ponte da A8 desde Asturias. En Ribadeo, podemos ver algún edificio modernista no centro, así como baixar ata o porto para pasear ou comer nos seus restaurantes.

Illa Pancha, Ribadeo
Illa Pancha, Ribadeo

Se saímos pola pequena estrada que bordea a costa, pola coñecida Estrada do Faro, chegaremos ata o faro da Illa Pancha, tras pasar xunto os restos do antigo Forte de San Damián.

Rinlo
Rinlo

Desde Illa Pancha continuaremos ata Rinlo, un pintoresco pobo de pescadores, onde faremos unha parada antes de visitar un dos lugares máis coñecidos da Mariña e de toda Galicia: A Praia das Catedrais.

Praia das Catedrais
Praia das Catedrais

A Praia das Catedrais é unha parada imprescindible para todo viaxeiro que visite esta zona, e é un lugar que pode chegar a estar saturado en tempada alta, onde se aplican restricións na súa visita. Recomendo vela coa marea baixa e en horas onde non haxa moita xente, xa que así poderemos gozar moito mellor deste lugar.

La Costa de Barreiros en temporal
a Costa de Barreiros en temporal

Desde a Praia das Catedrais podemos continuar pola estrada da costa, xunto a varias praias do municipio de Barreiros que, por desgraza, están rodeadas de feos bloques de edificios froito dun desenvolvemento urbanístico salvaxe.

Castro junto al mar en Fazouro
Castro xunto o mar en Fazouro

Despois chegaremos a Foz, cunhas praias que pagan a pena; e continuaremos pola N-642 en dirección Burela, facendo antes unha parada en Fazouro, para ver o seu pequeno castro xunto ao mar. Desde Burela temos a opción de tomar a estrada costeira ata San Cibrao, ou seguir pola N-642 desviándonos un pouco para ver Sargadelos, unha fábrica de cerámica tradicional galega (visita gratuíta), moi importante na nosa cultura.

Sargadelos
Sargadelos

E chegamos a San Cibrao, onde podemos visitar o Museo do Mar, e dar un paseo ata o seu faro.

Museo do Mar en San Cibrao
Museo do Mar en San Cibrao

Desde San Cibrao a Estaca de Bares

San Cibrao – Punta Roncadoira – Viveiro – O Barqueiro – Estaca de Bares

Desde San Cibrao podemos seguir a LU-862 directamente ata Viveiro ou, se temos tempo, desviarnos polas pequenas estradas costeiras para contemplar a Punta de Roncadoira ou algunha fermosa praia como a de Area.

El paisaje desde Punta Roncadoira
A paisaxe desde Punta Roncadoira

Viveiro é, xunto a Mondoñedo, as dúas localidades da Mariña Lucense que teñen un casco antigo nun bo estado de conservación. E é que Viveiro foi unha localidade moi importante xa desde a idade media, con título de cidade desde hai xa varios séculos.

Puerta de Carlos V de Viveiro
Porta de Carlos V de Viveiro

Nela destaca a Porta de Carlos V, así como varios mosteiros e igrexas (aquí celébrase con gran devoción a Semana Santa) e restos da súa antiga muralla.

Viveiro
Viveiro

Tamén ten unha fermosa praia, un expléndido miradoiro desde o Monte San Roque, así como o curioso Bosque de Chavín e a fervenza de Pozo da Ferida.

Pozo da Ferida
Pozo da Ferida

Despois de pasar Viveiro temos a opción de continuar directamente ata O Barqueiro ou seguir polas pequenas estradas costeiras que nos levarán polo Miradoiro da Insua, Praia da Brela, a escarpada Punta do Fuciño do Porco ou a Praia de Xilloi.

Ría do Barqueiro
Ría do Barqueiro

Tras cruzar O Vicedo chegaremos ata a Ría de O Barqueiro, onde desemboca o Río Sor, formando un dos estuarios máis fermosos da Galiza coa preciosa Praia de Arealonga.

Puente peatonal que cruza la Ría do Barqueiro
Ponte peonil que cruza a Ría do Barqueiro

Aquí acaba a Provincia de Lugo, aínda que recomendo seguir uns poucos quilómetros máis pola provincia da Coruña ata a coñecida Estaca de Bares, un dos faros máis famosos de Galicia, pasando polas pintorescas poboacións de O Barqueiro e Bares.

Estaca de Bares
Estaca de Bares

O interior da Mariña Lucense

Lourenzá – Mondoñedo – Alfoz – Ferreira do Valadouro – San Martiño de Mondoñedo

Sen afastarnos moito da costa, a Mariña Lucense ten tamén moitos lugares de interese. Se imos cara o interior seguindo a N-634, pasaremos por Lourenzá, co seu gran Mosteiro de San Salvador, unha parada previa antes de chegar á imprescindible Mondoñedo.

Catedral de Mondoñedo
Catedral de Mondoñedo

Mondoñedo foi unha localidade crave na historia da Galiza. Nela atópase a súa catedral, edificio importante da que foi unha das capitais do antigas sete provincias galegas, que se atopa en perfecta harmonía cun centro histórico moi ben conservado.

Ponte do Pasatempo en Mondoñedo
Ponte do Pasatempo en Mondoñedo

Desde Mondoñedo sairemos pola LU-160 ata Alfoz, para facer unha parada no Castelo de Castrodouro, para seguir ata Ferreira do Valadouro.

Castelo de Castrodouro
Castelo de Castrodouro

Desde aquí, voltaremos cara á costa pola LU-152 en dirección Foz, para visitar a xoia románica de San Martiño de Mondoñedo, que ben merece ser declarada Patrimonio da Humanidade (e están a recoller firmas para iso).

Iglesia románica de San Martiño de Mondoñedo
Igrexa románica de San Martiño de Mondoñedo

COMO CHEGAR

A Mariña Lucense está moi ben comunicada a través da autoestrada A8, xa sexa desde o Leste como desde o Sur. Se vés desde cidades como O Ferrol ou A Coruña, é máis turístico chegar pola carrereta AC-862, pasando por Ortigueira.

Hotel Vila do Val, en Ferreira do Valadouro
Hotel Vila do Val, en Ferreira do Valadouro

ONDE DURMIR

En toda a Mariña Lucense hai unha ampla rede de aloxamentos de toda clase e adaptadas a todo tipo de orzamentos, así como numeros establecementos de turismo rural.

Web de reservas de Siente Galicia
Web de reservas de Siente Galicia

Recomendo reservalos a través da web galega Sente Galicia, xa que funciona moi ben, e pódense atopar distintas opcións de escapadas a prezos moi económicos.

Arroz con lubrigante en Rinlo
Arroz con lubrigante en Rinlo

GASTRONOMÍA

Hai moitísimos restaurantes por toda a zona onde podemos probar numeros pratos dunha calidade excelente. Estamos na Galiza, e iso nótase. Pero o que máis recomendo na Mariña son o peixe e mariscos, xa que nela hai importantes portos pesqueiros, onde aseguramos unha materia prima fresca e de boa calidade.

Praia das Catedrais
Praia das Catedrais

PRAIAS

Se non queremos bañarnos en praias saturadas de xente, a Mariña Lucense é o noso destino ideal. Aínda que no verán son frecuentes os días con algo de humidade, en canto sae o sol estas praias son unha auténtica delicia. Ademais, como están bañadas polo Mar Cantábrico, a auga non está tan fría como as do Atlántico galego. Son moi famosas as praias de Benquerencia, Foz, Llas, Area, Covas, Brela, Xilloi ou Arealonga.

Porto de O Barqueiro
Porto de O Barqueiro

Esta é a miña ruta proposta para coñecer o mellor da Mariña Lucense. Como é habitual neste blogue, se tedes algunha dúbida, ou se xa a coñecedes e queredes deixar algún consello máis, non dubidedes en escribir un comentario.

RUTA EN COCHE POLA COSTA DA MORTE

Unha ruta en coche ou moto polo mellor da Costa da Morte

Cabo Vilán, Costa da Morte
Cabo Vilán, Costa da Morte

(Si prefieres leer esta entrada en castellano, pincha aquí)

A Costa da Morte é un dos lugares máis coñecidos da Galiza. O seu nome fai referencia aos numerosos naufraxios acontecidos ao longo dos séculos nas súas augas, sometidas á dureza máis extrema do Atlántico.

Pedra de Abalar, Muxía
Pedra dos Cadrís, Muxía

E que o mar aquí bate moi forte, especialmente no inverno, deixándonos unhas das paisaxes máis abruptas e salvaxes de Europa, embelecidos aínda máis polas súas impresionantes postas de sol. 

Praia de Nemiña
Praia de Nemiña


Calquera época é boa para achegarse ata a Costa da Morte. No verán, polo respiro que nos dá o seu clima, que nos fará gozar das súas praias, case desertas, ata altas horas da tarde (aquí é onde se pon o sol máis tarde do continente europeo en determinadas épocas do ano).

Praia do Lago
Praia do Lago

O resto do ano, para vivir a forza do mar nas súas costas máis abruptas,así como gozar das súas paisaxes e gastronomía coa menor saturación da época estival.

Esta ruta está pensada para hacer en coche o moto
Esta ruta está pensada para facer en coche ou moto

Comparto aquí, convosco, esta ruta que deseñei pola Costa da Morte, unha zona que coñezo moi ben, xa que vivín nela durante 17 anos.

Arou
Arou

A ruta pódese facer nuns catro días, aínda que recomendo aumentala ata como mínimo unha semana,para gozar de todos estes lugares con máis calma.

A RUTA

Desde Malpica a Laxe

Malpica – Punta Nariga– Corme – O Roncudo – Ponteceso – Laxe.

Comezamos a ruta pola Costa da Morte desde Malpica
Comezamos a ruta pola Costa da Morte desde Malpica

Partindo da vila mariñeira de Malpica, seguiremos unha pequena estrada preto da costa ata a Ermida de Santo Adrián, onde hai un miradoiro.

Illas Sisargas
Illas Sisargas

Durante o traxecto, podemos ver as Illas Sisargas, unhas illas cun pequeno faro, que están deshabitadas. A nosa seguinte parada será Punta Nariga, cun curioso faro de recente construción nun bonito enclave con todo o Atlántico de fondo. Desde aquí, tamén se poden ver as Illas Sisargas ao Norte.

Punta Nariga
Punta Nariga

Despois, continuaremos ata Corme. Este pobo mariñeiro é un bo punto para comer marisco nalgún dos seus restaurantes, onde probaremos os percebes que se collen na zona. Moi preto de Corme, podemos contemplar a arquitectura tradicional cun bo número de hórreos en Corme – Aldea (non confundir coa poboación de Corme, onde está o porto), e na aldea de O Roncudo.

Punta de O Roncudo
Punta de O Roncudo

Se seguimos a estrada desde Corme cara ao Oeste,chegaremos ata a Punta de O Roncudo, cun faro e numerosas cruces que nos lembran as vidas que se levou o mar neste lugar.

Desandando os últimos quilómetros antes de chegar a Corme, e seguindo despois pola AC-424, chegaremos á localidade de Ponteceso, coñecida por ser o lugar de nacemento do noso poeta do Rexurdimento Eduardo Pondal, creador da letra do Himno Galego.

Faro de Laxe
Faro de Laxe

En Ponteceso, cruzamos o Río Anllóns e continuaremos pola AC-429 ata Laxe, cunhas vistas preciosas da Ría de Corme e Laxe e a desembocadura do Río Anllóns. Laxe, conta cunha enorme praia que veremos xusto cando cheguemos ao pobo.

Praia dos Cristais, Laxe
Praia dos Cristais, Laxe

E se cruzamos Laxe seguindo rumbo ao Oeste, podemos ver o seu faro e a curiosa Praia dos Cristais, cunha area moi particular que lle dá este nome.

Desde Laxe a Muxía

Laxe – Camelle –Arou – Cabo Vilán – Camariñas – Muxía.

Costa preto de Camelle
Costa preto de Camelle

Saímos de Laxe pola AC-433 en dirección Sur para achegarnos ata Camelle. Durante o camiño, é boa idea facer unha parada na Lagoa de Traba, xusto á beira da praia co mesmo nome.

Lagoa de Traba
Lagoa de Traba

Unha vez en Camelle, o máis coñecido deste pequeno pobo pesqueiro, é o Museo de Man, un curioso artista que viviu durante anos neste lugar e ao que tiven a sorte de coñecer.

A obra de Man
A obra de Man

Desde Camelle, imos seguir a estrada da costa que pasa por Arou en dirección ao Cabo Vilán. Pouco despois de Arou converterase nunha pista de terra, pero recoméndolles continuar sen medo: está en bo estado para calquera turismo e, sobre todo, faravos gozar dun dos tramos máis belos e salvaxes da Costa da Morte.

Praia do Trece desde o alto do Monte Branco
Praia do Trece desde o alto do Monte Branco

Á beira desta estrada, podemos ver o espectacular Monte Branco, unha gran duna que se alza varios metros pola montaña desde a fermosa Praia de Trece.

Cemiterio dos Ingleses
Cemiterio dos Ingleses

Tamén pasaremos á beira do Cemiterio dos Ingleses, que nos lembra un dos naufraxios máis terribles desta costa. A pista acaba preto do Cabo Vilán, co seu impoñente faro.

O Cabo Vilano nunha ruta en bici
O Cabo Vilán nunha ruta en bici

Desde Cabo Vilán continuamos cara Camariñas, onde nos apetecerá unha boa mariscada antes de seguir camiño a Muxía.

Ao fondo, Muxía, desde preto de Camariñas
Ao fondo, Muxía, desde preto de Camariñas

Para ir a Muxía, sairemos de Camariñas pola AC-432 ata Ponte do Porto, e cruzaremos o Río Anllóns por unha estrada na cal, a uns poucos quilómetros de Ponte do Porto, veremos sinalizado a Praia do Lago, unha das miñas praias favoritas desta zona. Se seguimos esta estrada preto da costa chegaremos, finalmente a Muxía.

Santuario da Virxe da Barca, Muxía
Santuario da Virxe da Barca, Muxía

Muxía é coñecida polo seu Santuario da Virxe da Barca, onde diríxense moitos peregrinos que queren facer este variante do Camiño rumbo a Fisterra. Á beira do santuario, está a famosa Pedra de Abalar.

Desde Muxía a Fisterra

Muxía – Cabo Touriñán– Nemiña – Corcubión – Fisterra – Cabo Fisterra.

Cabo Touriñán
Cabo Touriñán

Ao saír de Muxía dirixirémonos ao punto máis occidental da Europa continental: o Cabo Touriñán. Aquí, un panel explicativo cóntanos que este abrupto e belo enclave é o lugar onde máis tarde se pon o sol de todo o continente en determinadas épocas do ano.

Este panel, indícanos que aquí é onde se pon o sol máis tarde nalgunhas épocas do ano.

A nosa seguinte parada será moi preto, seguindo a costa, nunha das mellores praias da Costa da Morte para facer surf: Nemiña. Desde Nemiña, podemos seguir ata Lires e ver a mesma praia desde a Praia de Lires, así como a desembocadura do Río Castro.

Praia de Nemiña
Praia de Nemiña

Desde Lires, teremos dúas opcións. A primeira é ir cara Fisterra polas estreitas estradas da costa, pasando pola aldea da Canosa, así como á beira dunha das praias máis salvaxes desta costa: O Rostro, onde en 1987 naufragou o Casón.

Corcubión
Corcubión

A outra opción é ir por unha mellor estrada pola ría, pasando por Corcubión, unha vila que aínda ten unhas cantas casas ben conservadas.

Cabo Fisterra
Cabo Fisterra

A ruta costeira acaba no Cabo Fisterra, o «fin da terra», un dos lugares máis visitados da Galiza, tras pasar a localidade do mesmo nome.

Fisterra
Fisterra

Fisterra e o seu faro, ademais de ser frecuentado por miles de turistas cada ano, tamén recibe a chegada de miles de peregrinos. Está claro que o lugar é moi especial.

O Interior

Ézaro – Olveiroa –Dolmen Pedra da Arca – Vimianzo – Muíños do Mosquetín –Dolmen de Dombate – Castro de Borneiro – Buño.

Ézaro
Ézaro

Na Costa da Morte tamén temos cousas moi interesantes que ver no seu interior. Se saímos de Fisterra, voltaremos a Corcubión e Cee para, a partir desta localidade, seguir pola estrada da costa en dirección a Muros durante uns quilómetros. A nosa seguinte parada será Ézaro, un bonito pobo do Concello de Dumbría onde é imprescindible ver a súa fervenza que acaba no mar.

Fervenza do Ézaro
Fervenza do Ézaro

A cantidade de auga desta fervenza dependerá de se está aberto ou non o encoro próximo. Desde o pobo de Ézaro, recomendo subir por unha estrada de gran pendente (foi final da Volta Ciclista a España en 2013), ata o miradoiro do encoro, cunhas espectaculares vistas do Cabo fisterra e o Monte Pindo (se tedes tempo, recomendo un día para subilo, como conto nesta entrada).

Subindo o Miradoiro do Ézaro
Subindo o Miradoiro do Ézaro

Desde Ézaro continuaremos por unha estrada sen apenas tráfico ata Olveiroa, unha aldea con varias casas de arquitectura tradicional e etapa do Camiño de Santiago ata Fisterra. Despois, seguiremos en dirección Vimianzo, por unha zona onde existen varios dólmenes que valen apena ver, por exemplo, o Dolmen da Pena da Arca, preto de Baíñas.

Dolmen da Pena da Arca
Dolmen da Pena da Arca

Unha vez en Vimianzo debemos visitar o castelo, unha das mellores fortalezas medievais da Galiza. Conta cun museo e varias mostras de artesanía en directo.

Castelo de Vimianzo
Castelo de Vimianzo

A pouca distancia de Vimianzo, seguindo a estrada AC-552 en dirección á Coruña, temos os Muíños do Mosquetín, un bo exemplo de industria tradicional de aproveitamento da auga.

Muíños do Mosteirín
Muíños do Mosteirín

Acabaremos a nosa ruta con dúas xoias arqueolóxicas da zona. A primeira, o Dolmen de Dombate, que conta ademais cun centro de interpretación.

Dolmen de Dombate
Dolmen de Dombate

E a moi pouca distancia, o Castro de Borneiro, un dos máis importantes da Galiza.

Castro de Borneiro
Castro de Borneiro

Para terminar, se estades interesados na olería, podedes acabar a ruta na localidade de Buño, moi coñecida pola súa cerámica.

Cabo Vilán
Cabo Vilán

Esta é a miña ruta proposta para coñecer o mellor da Costa da Morte. Como é habitual neste blogue, se tedes algunha dúbida, ou se xa a coñecedes e queredes deixar algún consello máis, non dubidedes en escribir un comentario.