Esta viaxe realizámola nas vacacións de Semana Santa do 2009, percorrendo o sureste de Francia, concretamante pola rexión de Provenza e Costa Azul, así coma a visita ó minúsculo (en superficie) Principado de Mónaco. Penso que é unha viaxe bastante recomendable, e que se pode facer en relativamente pouco tempo (uns 6-7 días mínimo incluído ida e volta en coche) e con poucos cartos se seguides os meus consellos.
Penso que é unha viaxe bastante recomendable, e pódese facer de maneira económica se buscades un bo aloxamento con cociña, como poden ser as casas de turismo rural francesas (ou gites de france), que as hai bastante económicas e de boa calidade. Nós quedamos nunha que está bastante preto da costa e das cidades de Niza, Mónaco e St Tropez, costaba 58 euros noite incluído o almorzo, e tiña cociña (importante de cara a aforrar cartos, xa que podes facer unha boa cena na casa mercando a comida nun supermercado), ademais Dominique, a propietaria, era moi amable, atenta e falaba español. http://www.toprural.com/casa-rural-habitaciones/villa-thocha_f-fr-eb-27897.htm
A Selva de Irati é un inmenso bosque de mais de 17.ooo Ha situado principalmente nos vales de Salazar e Aezkoa, no Pirineo Navarro, aínda que se extende tamén pola cara norte dos Pirineos, en terras baixo administración francesa. Este bosque ten un valor ecolóxico e paisaxístico enorme, xa que se considera a maior masa de bosque mixto de faia (Fagus sylvatica) e abeto blanco (Abies alba) de Europa. Nós escollimos para visitar este entorno este fin de semana de mediados do mes de Outubro, xa que a cor das faias no outono(de folla caduca) contrastan co verde intenso dos abetais, polo que a paisaxe resulta moi fermosa.
Interior dun faial
Sendeiro en Irati
Polo interior do bosque hai moitísimas rutas de sendeirismo e todas moi ben sinalizadas. Nós fixemos catro, que son as que nos pareceron máis interesantes e que recomendamos: Camino vello á koixta ( NA 69, 5.5km), Camino vello á Casas de Irati (NA 60A, 5.4km), Os Paraísos – Erlan ( NA 54C, 4,6km) e Bosque de Ursario (NA 57B, 6.7km), todas elas de pouca dificultade, xa que non superan os 300m de desnivel. Nas oficinas de información do parque ofrecen un mapa das rutas con moi boa información, previo pago de 2€ (cousa que non me gustou, xa que en moitos parques esta información é gratuita).
Río de montaña. Irati
O accidentado relevo da zona, fai que sexan habituais estes ríos estacionais de montaña.
Bosquete de abetos entre as faias
Nesta foto se pode observar un pequeno bosquete de abetos dentro do bosque mixto.
Cabalos no Bosque de Ursario. Selva de Irati
Nas zonas máis altas, a presenza de gando é notable, como estes cabalos no Bosque de Ursario…
Proximidades do Refuxio de Azpegi
… e estas cabras nas proximidades do Refuxio de Azpegi.
Ermita de Nosa Señora das Neves. Irati
En pleno corazón de Selva de Irati, está a pequena e fermosa ermita de Nosa Señora das Neves. Aquí comezan e rematan entre outras, as rutas NA 69 e Na60A respectivamente.
Subida ó Porto de Larrau
Entre as vertentes norte e sur do Pirineo, temos entre outros o Porto de Larrau, moi coñecido pola súa dificultade para ós ciclistas, especialmente na vertiente francesa.
Paisaxe karstico en Larra
e nas proximidades do Porto de la Pierre St Martin, con arredor de 1800m de altitude, pódese admirar o impresionante paisaxe kárstico de Larra, sempre que non haxa moita névoa, como neste caso. Aquí pódense observar varios exemplares de piñeiro negro (Pinus uncinata)
Mojón fronteirizo 212, e ó fondo, un monumento megalítico
No Porto de Orgambidé, tamén froiteirizo, podemos observar aparte dun «mojón» que serve para delimitar con claridade a «raia» da fronteira, algún monumento megalítico, bastante frecuentes nesta zona.
Vertente francesa do Porto de Orgambidé
Praciña en Larrau
Como complemento á visita á Selva de Irati, pódese aproveitar para visitar fermosísimas poboacións como Orreaga, Ochagavía (da que non subo fotos xa que desta vez a visitamos de noite) ou Larrau, Sainte Engracie ou Saint Jean Pied de Port, éstes tres xa baixo administración francesa.
Igrexa do século XI en Ste Engrace
En Ste Engrace, destaca a súa antiga e fermosa igrexa do século XI, xunto a un curioso cemiterio.
Rúa en St Jean Pied de Port
E rematamos a viaxe na fermosísima localidade de St Jean Pied de Port, onde xa estiveramos fai uns anos, e que aproveitamos para voltar a visitar. Para min, un dos pobos mais bonitos dos Pirineos.
St Jean Pied de Port
Outra imaxe de St Jean Pied de Port
Respecto o aloxamento, na zona hai moitísimas posibilidades, ainda que o maís abundante e recomendable son os distintos aloxamentos rurais. Desta vez escollimos a Posada Sarigarri, de 58 € noite en temporada alta, almorzo aparte (7€). A nós gustounos moito esta casa, o trato dos propietarios foi formidable e a cea (18€) foi excelente por calidade e cantidade: http://www.toprural.com/hotel-rural/posada-sarigarri_f-es-31-8264.htm#cappre
Dinamarca é un país composto por unha península (Jutlandia) e varias illas de maior e menor tamaño, como Groenlandia (próxima ó Polo Norte), Selandia (onde está Copenhage), etc… e unha pequena e interesante illa chamada Illa de Møn. Se planeades unha visita a Dinamarca e buscades tranquilidade e unhas fermosas paisaxes, recoméndovos que pasedes un par de días nesta illa.
A mellor época para visitar esta zona é de maio a setembro. Nós fumos en Agosto, e ó ser verán , nestas latitudes hai millóns de avispas, polo que hai que aprender a convivir con elas. Para liberarnos un pouco delas no camping, nós usabamos un cebo composto por un trozo de botella cortada pola mitade e con zume de laranxa no seu interior. Na foto podemos ver a cantidade de avispas que caían en apenas media hora. Como información práctica cabe destacar, como xa sabedes, os altísimos precios deste país. Así que para comer o mellor é mercar a comida en supermercados e despois cociñar no camping. Para durmir, recoméndovos o camping onde quedamos nós a dormir, moi bonito e tranquilo, que podedes ver na seguite ligazón. Anímovos a que visitedes esta illa! Ligazón
